sandalye
sandalye (język turecki)
[edytuj]
- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sandalye sandalyeler dopełniacz sandalyenin sandalyelerin celownik sandalyeye sandalyelere biernik sandalyeyi sandalyeleri miejscownik sandalyede sandalyelerde ablatyw sandalyeden sandalyelerden formy dzierżawcze mianownik osoba liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. lp sandalyem sandalyelerim 2. os. lp sandalyen sandalyelerin 3. os. lp sandalyesi sandalyeleri 1. os. lm sandalyemiz sandalyelerimiz 2. os. lm sandalyeniz sandalyeleriniz 3. os. lm sandalyesi sandalyeleri
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) iskemle
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Barbara Podolak, Piotr Nykiel, Kieszonkowy słownik turecko-polski, polsko-turecki, Krakowskie Wydawnictwo Naukowe, Kraków 2008, ISBN 978-83-7435-802-6, s. 396.