sakramentalnie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sakramentalnie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[saˈkrãmɛ̃ntalʲɲɛ], AS[sakramẽntalʹńe]
?/i
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) rel. na mocy sakramentu
(1.2) w sposób wymagany przez zwyczaj lub tradycję[1]
odmiana:
(1.1-2) sakramentalnie; nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Kościół, który jak matka nosił sakramentalnie w swoim łonie chrześcijanina podczas jego ziemskiej pielgrzymki, towarzyszy mu na końcu jego drogi, by oddać go w ręce Ojca[2].
(1.2) Rozmowę zakończyliśmy sakramentalnie, podając sobie dłonie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) zwyczajowo
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sakrament mrz, sakralizacja ż, sakramentalia nmos
przym. sakramentalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. sakramentalny + -e
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „sakramentalnie (zakończyć)” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. Katechizm Kościoła Katolickiego, 1683.