safanduła

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

safanduła (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek niezdarny, ślamazarny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Przestań przyprowadzać tu tego safandułę i nie chcę, byś się z nim bawiła.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) niedojda, ciamajda, ciapa, fajtłapa, niezdara, fujara, oferma, niedołęga, gamoń; reg. śl. borok, ciućmok
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) notowane od XVIII wieku o niejasnym pochodzeniu[1]
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „safanduła” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.