sabotör
sabotör (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) sabotażysta[1]
- odmiana:
- (1.1) en sabotör, sabotören, sabotörer, sabotörerna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sabotage, sabotering
- czas. sabotera
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik polsko-szwedzki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12413-X, s. 472.