słowność
słowność (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik słowność słowności dopełniacz słowności słowności celownik słowności słownościom biernik słowność słowności narzędnik słownością słownościami miejscownik słowności słownościach wołacz słowności słowności
- przykłady:
- (1.1) Gotowość znacznej części społeczeństwa do wyboru na urząd głowy państwa człowieka, co do którego prawdomówności i słowności ma się zasadnicze wątpliwości, wskazuje na widoczną nie tylko w Polsce erozję znaczenia wartości moralnych, niegdyś ważących na ocenie polityka.[1]
- składnia:
- (1.1) słowność + D.
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) niesłowność
- hiperonimy:
- (1.1) rzetelność
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. słówko n, słowo n, słownik m, słowniczek m, słownikarstwo n, słownikarnia ż, słownikarz m, słownikowość ż, słownictwo n
- przym. słowny, słownikowy, słownikarski
- przysł. słownikowo, słownie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[2]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[3], Uniwersalny słownik języka polskiego[4]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) reliability, dependability
- kaszubski: (1.1) słownosc ż
- niderlandzki: (1.1) betrouwbaarheid ż
- niemiecki: (1.1) Worthalten n
- źródła:
- ↑ wprost, nr 01.16 (3), Poznań, 2000 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Hasło „słowność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „słowność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
