słowniczek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

słowniczek (język polski)[edytuj]

słowniczki (1.2)
wymowa:
IPA[swɔvʲˈɲiʧ̑ɛk], AS[su̯ovʹńiček], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: słownik
(1.2) mały dwujęzyczny słownik, w kieszonkowym wydaniu, zawierający podstawowe słownictwo
(1.3) pot. zeszyt, notatki służące do gromadzenia słówek w trakcie nauki języka obcego
(1.4) krótka lista słownictwa z jakiejś dziedziny
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Kochaniutki, weź ten pięciotomowy słowniczek i odłóż mi go na górną półeczkę.
(1.1) Oj ubożuchny masz słowniczek kibolku, ubożuchny.
(1.2) Jak jedziesz do Niemiec do roboty, weź ze sobą słowniczek i rozmówki.
(1.3) Nasza anglistka ma hopla na punkcie systematyczności i na każdej lekcji sprawdza słowniczki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. słownikarz mos, słownik mrz, słownictwo n, słowo n, słówko n, słowność ż
przym. słownikowy
przysł. słownie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. słownik + -ek
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: słownik
źródła: