sępnik czarny

sępnik czarny (język polski)

sępnik czarny (1.1)

wymowa:

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. Coragyps atratus Bechstein, gatunek padlinożernego ptaka z rodziny kondorowatych; zob. też sępnik czarny w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sępnik czarny	sępniki czarne
dopełniacz	sępnika czarnego	sępników czarnych
celownik	sępnikowi czarnemu	sępnikom czarnym
biernik	sępnika czarnego	sępniki czarne
narzędnik	sępnikiem czarnym	sępnikami czarnymi
miejscownik	sępniku czarnym	sępnikach czarnych
wołacz	sępniku czarny	sępniki czarne

przykłady:

(1.1) Gniazd sępników czarnych należy szukać we wnękach skalnych.

składnia:

kolokacje:

(1.1) młode / samiec / samica sępnika czarnego • sępniki czarne gniazdują / odlatują / żywią się

synonimy:

(1.1) sępnik, urubu czarny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) black vulture
• włoski: (1.1) urubù m

źródła: