sällskaplig

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sällskaplig (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) towarzyski[1] (o osobie)[2]
odmiana:
(1.1) sällskaplig, sällskapligt, sällskapliga
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sällskap, sällskaplighet
czas. sällskapa
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 475.
  2. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen