rzezimieszek

rzezimieszek (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌʒɛʑĩˈmʲjɛʃɛk], AS: [žeźĩmʹi ̯ešek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. złodziej, rabuś, bandzior

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rzezimieszek	rzezimieszki
dopełniacz	rzezimieszka	rzezimieszków
celownik	rzezimieszkowi	rzezimieszkom
biernik	rzezimieszka	rzezimieszków
narzędnik	rzezimieszkiem	rzezimieszkami
miejscownik	rzezimieszku	rzezimieszkach
wołacz	rzezimieszku	rzezimieszki

przykłady:

(1.1) Pamiętasz tego rzezimieszka, co nie zdążył jeszcze krwi ze sztyletu otrzeć, a już z cynicznym uśmiechem szedł w objęcia czternastolatek... I pamiętasz jego rozmowę ostatnią?...

(1.1) — Tak! stanę! — zawołałem. — Nie jestem rzezimieszkiem, ani też (przynajmniej dotąd) zabójcą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. rzezać mieszki (frazeologizm)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) robber, thief, mugger
• włoski: (1.1) brigante m, malandrino m

źródła: