rzemieślniczka

rzemieślniczka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta uprawiająca rzemiosło

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rzemieślniczka	rzemieślniczki
dopełniacz	rzemieślniczki	rzemieślniczek
celownik	rzemieślniczce	rzemieślniczkom
biernik	rzemieślniczkę	rzemieślniczki
narzędnik	rzemieślniczką	rzemieślniczkami
miejscownik	rzemieślniczce	rzemieślniczkach
wołacz	rzemieślniczko	rzemieślniczki

przykłady:

(1.1) Liczne rzemieślniczki sprzedają u nas swoje wyroby.

składnia:

kolokacje:

(1.1) doświadczona / dobra / solidna / kiepska rzemieślniczka

synonimy:

(1.1) rękodzielniczka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) jubilerka, koronkarka, koronczarka, krawcowa, plecionkarka, złotniczka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rzemiosło n, rzemieślnictwo n

forma męska rzemieślnik mos

przym. rzemieślniczy

przysł. rzemieślniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. rzemieślnik + -ka

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: rzemieślnik

• białoruski: (1.1) рамесніца ż
• bułgarski: (1.1) занаятчийка ż
• hiszpański: (1.1) artesana ż
• niemiecki: (1.1) Handwerkerin ż
• rosyjski: (1.1) ремесленница ż
• słowacki: (1.1) remeselníčka ż
• ukraiński: (1.1) ремісниця ż

źródła: