rzeczniczka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rzeczniczka (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polit. urz. kobieta występująca, przemawiająca w czyimś imieniu, reprezentująca publicznie jakiegoś wysokiego rangą urzędnika lub instytucję
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikrzeczniczkarzeczniczki
dopełniaczrzeczniczkirzeczniczek
celownikrzeczniczcerzeczniczkom
biernikrzeczniczkęrzeczniczki
narzędnikrzeczniczkąrzeczniczkami
miejscownikrzeczniczcerzeczniczkach
wołaczrzeczniczkorzeczniczki
przykłady:
(1.1) Burmistrz wezwał do siebie nową rzeczniczkę magistratu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. rzec dk./ndk., rzeknąć dk.
rzecz. rzeczenie n, rzecznictwo n
forma męska rzecznik m
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. rzecznik + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: rzecznik
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=rzeczniczka&oldid=8287899”