rusztowanie
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
rusztowanie (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) techn. prowizoryczna konstrukcja szkieletowa ułatwiająca prace na wysokości przy wznoszeniu i remontowaniu budowli; zob. też rusztowanie w Wikipedii
- (1.2) rzecz. odczas. od rusztować
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rusztowanie rusztowania dopełniacz rusztowania rusztowań celownik rusztowaniu rusztowaniom biernik rusztowanie rusztowania narzędnik rusztowaniem rusztowaniami miejscownik rusztowaniu rusztowaniach wołacz rusztowanie rusztowania
- przykłady:
- (1.1) To miało być tymczasowe rusztowanie, a stoi już siedem miesięcy!
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) rusztowanie ramowe / modułowe / stojakowe / specjalne / kozłowe / wspornikowe / wiszące / warszawskie • stawiać / montować / demontować rusztowanie • chodzić po rusztowaniu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) scaffold
- arabski: (1.1) سقالة ż
- baskijski: (1.1) aldamio
- czeski: (1.1) lešení n
- duński: (1.1) stillads n
- esperanto: (1.1) skafaldo
- francuski: (1.1) échafaudage m
- hiszpański: (1.1) andamio m
- jidysz: (1.1) רישטאָוואַניע ż (risztowanje), רושטאָוואַניע ż (rusztowanje)
- norweski (bokmål): (1.1) stillas n
- norweski (nynorsk): (1.1) stillas n
- nowogrecki: (1.1) σκαλωσιά ż
- węgierski: (1.1) állvány
- włoski: (1.1) impalcatura ż, ponteggio m
- źródła: