rustykalność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rustykalność (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. cecha tego, co rustykalne
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Myślę nie tylko o Brodzińskim, lecz o pewnych cechach mentalności polskiej utrwalonych w kulturze bądź świadomie wówczas lansowanych, takich jak idyllizm, słowiańskość, rustykalność.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. rustykalny
przysł. rustykalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. rustykalny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Nowe Książki, nr 1-6, Wydawnictwo Współczesne RSW "Prasa-Książki-Ruch", 1989