rurarz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rurarz (język polski)[edytuj]

rurarze (1.1) przy rurażu
wymowa:
IPA[ˈruraʃ], AS[ruraš], zjawiska fonetyczne: wygł.
homofon: ruraż
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba układająca rury
(1.2) osoba produkująca rury
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Młody rurarz poszedł robić ruraż.
(1.2) Jestem rurarzem i mam mały warsztat rurarski na Pradze.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rura ż, rurka ż, rurki nmos, rureczka ż, ruraż m, rurarstwo n
przym. rurowy, rurarski
czas. rurować
wykrz. rura
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. rura + -arz
uwagi:
(1.1-2) pisownia przez „rz” jak dla wszystkich rzeczowników rodzaju męskiego oznaczających zawód lub profesję, odmiennie niż „ruraż” oznaczające czynność lub efekt czynności[1]
tłumaczenia:
źródła:
  1. Katarzyna Kłosińska „Ruraż” czy „rurarz” z cyklu Co w mowie piszczy?, audycja Programu Trzeciego Polskiego Radia, 2010-04-26, dostęp online 2011-02-26