rudzik

rudzik (język polski)

rudzik (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈruʥ̑ik], AS: [ruʒ́ik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. Erithacus rubecula, występujący licznie w Polsce niewielki ptak z rdzawym podgardlem; zob. też rudzik w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rudzik	rudziki
dopełniacz	rudzika	rudzików
celownik	rudzikowi	rudzikom
biernik	rudzika	rudziki
narzędnik	rudzikiem	rudzikami
miejscownik	rudziku	rudzikach
wołacz	rudziku	rudziki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) raszka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rudy mos, rudość ż

przym. rudy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. rudy; od rudego podgardla

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) robin
• baskijski: (1.1) txantxangorri
• białoruski: (1.1) малінаўка ż, заранка ż
• bułgarski: (1.1) червеногръдка ż, червеношийка ż
• duński: (1.1) rødhals w, rødkælk w
• esperanto: (1.1) ruĝgorĝulo
• fiński: (1.1) punarinta
• francuski: (1.1) rouge-gorge m
• hiszpański: (1.1) petirrojo m
• łotewski: (1.1) sarkanrīklīte ż
• niemiecki: (1.1) Rotkehlchen n
• nowogrecki: (1.1) κοκκινολαίμης m
• rosyjski: (1.1) зарянка
• szwedzki: (1.1) rödhake w
• węgierski: (1.1) vörösbegy
• włoski: (1.1) pettirosso m

źródła: