rudobrody

rudobrody (język polski)

rudobrody (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌrudɔˈbrɔdɨ], AS: [rudobrody], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który ma rudy zarost na brodzie

(1.2) taki, który ma rudy podbródek, brodę

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	rudobrody		rudobroda	rudobrode	rudobrodzi	rudobrode
dopełniacz	rudobrodego		rudobrodej	rudobrodego	rudobrodych
celownik	rudobrodemu		rudobrodej	rudobrodemu	rudobrodym
biernik	rudobrodego	rudobrody	rudobrodą	rudobrode	rudobrodych	rudobrode
narzędnik	rudobrodym		rudobrodą	rudobrodym	rudobrodymi
miejscownik	rudobrodym		rudobrodej	rudobrodym	rudobrodych
wołacz	rudobrody		rudobroda	rudobrode	rudobrodzi	rudobrode
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Naczelnik, tęgi, rudobrody Niemiec, nakazawszy im znakiem milczenie, począł następnie nasłuchiwać.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Fryderyk I Rudobrody • Eryk Rudobrody

(1.2) kolcogonek rudobrody • ziarnojadek rudobrody

synonimy:

(1.1) ryżobrody, miedzianobrody; hist. barbarossa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) bizargorri
• białoruski: (1.1) рыжабароды
• bułgarski: (1.1) червенобрад
• duński: (1.1) rødskægget
• hiszpański: (1.1) barbirrojo, barbitaheño
• nowogrecki: (1.1) κοκκινογένης
• rosyjski: (1.1) рыжебородый
• ukraiński: (1.1) рудобородий

źródła: