rozrzucać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rozrzucać (język polski)[edytuj]

wojsko rozrzuca (1.2) ulotki
wymowa:
IPA[rɔzˈʒuʦ̑aʨ̑], AS[rozžucać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. rozrzucić)

(1.1) rzucać niedbale lub chaotycznie rzeczami
(1.2) umieszczać coś na dużej przestrzeni w różnych miejscach.
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Rolnik rozrzucał nasiona na polu.
(1.2) Ośrodki rekreacyjne rozrzucone po całym regionie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bałaganić
(1.2) rozlokować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rozrzut m, rozrzutność ż, rozrzutnik m, rozrzutnica ż, rozrzucanie n, rozrzucenie n
czas. rozrzucić dk.
przym. rozrzutny
przysł. rozrzutnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: