rozmówki

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rozmówki (język polski)[edytuj]

rozmówki (1.1)
wymowa:
IPA[rɔzˈmufʲci], AS[rozmufʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) niewielka książeczka zawierająca podstawowe zwroty używane w typowych sytuacjach, pomocna w nauce języka obcego lub w porozumiewaniu się za granicą; także: dialogi zawarte w takiej książeczce

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) D. lp, M. B. W. lm zob. rozmówka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jedziesz do Niemiec? Weź ze sobą rozmówki polsko-niemieckie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. rozmawiać
rzecz. rozmowa ż, rozmówka ż, rozmowność ż
przym. rozmowny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: