rozchwytywać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rozchwytywać (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. rozchwytać)

(1.1) szybko i łapczywie dzielić między siebie coś pożądanego
(1.2) zabiegać o kogoś znanego i cenionego za pewne cechy lub zdolności
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIIIa
przykłady:
(1.2) O ile wiem, w ostatnich latach wydał jakieś książki, ale już nie jest tym pisarzem, którego by rozchwytywano[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rozchwyt m rozchwytanie n, rozchwytywanie n
czas. rozchwytać dk.
przym. rozchwytywany
związki frazeologiczne:
etymologia:
1563 r.[2]; pol. rozchwytać + -ywać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Joanna Szczęsna, Anna Dodziuk, Ja w Rosji, Rosja we mnie, „Gazeta Wyborcza”, 1996-04-06, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rozchwytywać” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.