roratka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

roratka (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kult. rel. biała lub jasnożółta świeca zapalana dodatkowo podczas rorat, ozdobiona białą lub niebieską wstążką i zielenią, symbolizująca Najświętszą Maryję Pannę; zob. też świeca roratna w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kościelny ustawił roratkę na stopniu komunijnym.
(1.1) W czasie rorat zapala się dodatkowo specjalną świecę, zwaną roratką.
składnia:
kolokacje:
(1.1) biała roratka • paląca się / płonąca roratka • blask / płomień roratki • zapalić roratkę
synonimy:
(1.1) świeca roratna; przest. roratnica
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) świeca
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. roratnik mos, roraty nmos, roratnica ż, roratność ż, roranteria ż, rorantysta m
przym. roratny, roratowy, roratni, rorancki
przysł. rorancko
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. roraty + -ka < łac.
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Indeks terminów religijnych
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „roratka” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.