rorantysta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rorantysta (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. rel. duchowny lub członek chóru zobowiązany do uczestnictwa w mszach roratnich[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikrorantystarorantyści
dopełniaczrorantystyrorantystów
celownikrorantyścierorantystom
biernikrorantystęrorantystów
narzędnikrorantystąrorantystami
miejscownikrorantyścierorantystach
wołaczrorantystororantyści
depr. M. i W. lm: (te) rorantysty[2]
przykłady:
(1.1) Kapelę rorantystów przy Kaplicy Zygmuntowskiej ustanowił król Zygmunt Stary.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. rorancki, roratni, roratny
przysł. rorancko
rzecz. roraty nmos, roratnik mos, roratnica ż, roratka ż, roranteria ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rorantysta” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rorantysta” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=rorantysta&oldid=7870394”