ronin

ronin (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. w dawnej Japonii: człowiek, który utracił swoje miejsce w feudalnej hierarchii społecznej

(1.2) środ. przen. w Japonii: ludzie czasowo bezrobotni, absolwenci którzy nie dostali się na uniwersytet

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ronin	ronini
dopełniacz	ronina	roninów
celownik	roninowi	roninom
biernik	ronina	roninów
narzędnik	roninem	roninami
miejscownik	roninie	roninach
wołacz	roninie	ronini

przykłady:

(1.1) Kochanowski to taki ronin, bezpański, samotny samuraj - mówi Wiesław Johann, były sędzia Trybunału Konstytucyjnego, niegdyś znany obrońca w procesach politycznych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) (bezpański) samuraj, (zbiegły) sługa / chłop

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

jap. 浪人 (rōnin)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rōnin, rounin
• esperanto: (1.1) ronino
• japoński: (1.1) 浪人

źródła: