romer

romer (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) rzymianin

(1.2) staroż. Rzymianin

odmiana:

(1) en romer, romeren, romere, romerne

przykłady:

(1.2) En helt udokumenteret teori om årsagen til Romerrigets sammenbrud handler om at romerne fik blyforgiftning, fordi deres vandrør var lavet af bly. → Pewna całkowicie nieudokumentowana teoria dotycząca przyczyny upadku Cesarstwa Rzymskiego głosi, że Rzymianie zapadli na ołowicę, ponieważ ich wodociągi były wykonane z ołowiu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Rom n

przym. romersk

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. Rom + -er < niem. Rom

uwagi:

źródła: