rocín

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rocín (język hiszpański)[edytuj]

rocín (1.1)
wymowa:
IPA: [ro.ˈθin]
IPA: [ro.ˈsin] (dialekty z utożsamieniem s-z)
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) szkapa, wynędzniały koń, chabeta, rosynant
(1.2) koń (roboczy)[1]
(1.3) przen. pot. prostak, oślak[1]
odmiana:
(1) lp rocín; lm rocínes
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) jamelgo, penco, rocinante
antonimy:
hiperonimy:
(1.1-2) caballo
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
ir de rocín a ruin, venir de rocín a ruin → schodzić na psy
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Stanisław Wawrzkowicz, Kazimierz Hiszpański, Podręczny słownik hiszpańsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1993, ISBN 83-214-0925-3, s. 650.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=rocín&oldid=8092775”