rewerber
rewerber (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) blacha odblaskowa wokół lampy wzmacniająca światło, reflektor latarni[1][2]
- (1.2) latarnia uliczna z blachami odblaskowymi[1][2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rewerber rewerbery dopełniacz rewerbera rewerberów celownik rewerberowi rewerberom biernik rewerber rewerbery narzędnik rewerberem rewerberami miejscownik rewerberze rewerberach wołacz rewerberze rewerbery
- przykłady:
- (1.1) Lampa z rewerberem dosyć mocne rzucała światło na klatki[3].
- (1.2) Otoczyły go wysokie kamienice, magazyny wspaniale oświetlone, płonące na ulicach rewerbery…[4]
- (1.2) Jaskrawy blask rewerberu padł właśnie na chodnik prowadzący w kierunku ulicy Elektoralnej[5].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) reflektor
- (1.2) latarnia uliczna
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. réverbère → zwierciadło odblaskowe < franc. réverbérer → odbijać światło[6]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „rewerber” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „Rewerber” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
- ↑ Eugène Sue, Żyd wieczny tułacz, Warszawa 1929, t. 1, cz. 1, rozdz. X.
- ↑ Lew Tołstoj, Wojna i pokój (tłum. Z. Popławskiej), Kraków 1930, t. 2, s. 257.
- ↑ Stefan Żeromski, Ludzie bezdomni, Warszawa 1937, t. 1, s. 55.
- ↑ Jerzy Dobrzyński, Irena Kaczuba, Bogusława Frosztęga, Wielki słownik francusko-polski, t. 2 (M-Z), Wiedza Powszechna, Warszawa 1983, ISBN 83-214-0332-8, s. 604-605.
