resentyment

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

resentyment (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌrɛsɛ̃nˈtɨ̃mɛ̃nt], AS[resẽntmẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) skrywany żal lub uraza; zob. też resentyment w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
(1.1) Gdy głupcy, obdarzeni wielką aktywnością, znajdująw ułożyskowaniu określonych antagonizmów klasowych i narodowych resentymentówposłuch głupców mniej aktywnych, gotowych pójść za tym, „kto poprowadzi” – może się zrodzić z takiegowzmocnieniazło, nie piekielne co prawda, bo czysto ludzkie, lecz nie mniej przez to zgubne[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. resentymencik mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Nie mylić ze słowem sentyment.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Lem, Filozofia przypadku