rejent
rejent (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rejent rejenci dopełniacz rejenta rejentów celownik rejentowi rejentom biernik rejenta rejentów narzędnik rejentem rejentami miejscownik rejencie rejentach wołacz rejencie rejenci
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. rejencyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od łac. regens[1] → rządzący, panujący, imiesłowu czasu teraźniejszego strony czynnej czasownika łac. regere → panować, rządzić, władać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: notariusz
- źródła:
- ↑ Hasło „rejent” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, t. II, Rzeczpospolita, Warszawa 2007, ISBN 978-83-60688-78-6, s. 119.