reiten

reiten (język niemiecki)

eine Frau reitet (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈʁaɪ̯tn̩]

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

czasownik mocny, nieprzechodni

(1.1) jeździć (konno)

czasownik mocny, przechodni

(2.1) prowadzić (konia)

odmiana:

(1.1) reiten (reitet), ritt, geritten (sein)

(2.1) reiten (reitet), ritt, geritten (haben)

przykłady:

(1.1) Er ritt auf seinem Pferd. → Jeździł na swoim koniu.

(2.1) Sie hat das Pferd schon oft geritten. → Ona już często jeździła na tym koniu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Reiten n, Ritt m, Reiterei ż, Reiter m, Reiterin ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. rīten < swn. rītan

por. ang. ride

uwagi:

(1-2) zobacz też: Aneks:Język niemiecki - wykaz czasowników mocnych i nieregularnych

źródła: