reimski
reimski (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik reimski reimska reimskie reimscy reimskie dopełniacz reimskiego reimskiej reimskiego reimskich celownik reimskiemu reimskiej reimskiemu reimskim biernik reimskiego reimski reimską reimskie reimskich reimskie narzędnik reimskim reimską reimskim reimskimi miejscownik reimskim reimskiej reimskim reimskich wołacz reimski reimska reimskie reimscy reimskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) W nawach strasburskich jest obecny impuls reimski, jednak idący nie bezpośrednio z Reims, ale z Paryża z pierwszej fazy stylu dworskiego, gdy z impulsu reimskiego wyprowadzono już formy rayonnant[1].
- (1.1) Czasów Jarosława Mądrego i Kijowa sięga słowiański Ewangeliarz z Reims, występujący również pod nazwą Ewangeliarz reimski (…)[2].
- (1.1) Wspomniane dwie osoby to Gerbert z Aurillac, niefortunny arcybiskup reimski i Wojciech, niefortunny biskup praski[3].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) rejmski
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: