regulus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

regulus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) król niewielkiego kraju, książę[1]
(1.2) urzędnik królewski
(1.3) mit. bazyliszek
(1.4) ornit. mysikrólik, strzyżyk
odmiana:
(1) regul|us, ~ī (deklinacja II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rex m
czas. rego
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. rex + -ulus
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 578.