redyk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

redyk (język polski)[edytuj]

redyk (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) etn. wyprowadzanie wiosną owiec na hale oraz ich jesienny powrót; zob. też redyk w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikredykredyki
dopełniaczredykuredyków
celownikredykowiredykom
biernikredykredyki
narzędnikredykiemredykami
miejscownikredykuredykach
wołaczredykuredyki
przykłady:
(1.1) Jesienny redyk wedle tradycji powinien zakończyć się w dniu św. Michała (29 września)[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) spęd
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
rum. ridicá → ‘zabierać, wynosić’[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ R. Garstka, A. Lysko, Czas niezwykły. Obrzędowość doroczna na Górnym Śląsku, Katowice 2018, s. 192.
  2. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=redyk&oldid=7216513”