reden

reden (język niderlandzki)

wymowa:

IPA: /ˈre.də(n)/ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) powód, motyw

odmiana:

(1.1) lm redenen; zdrobn. lp redentje; lm redentjes

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) om die reden → dlatego, z tego powodu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

reden (język niemiecki)

wymowa:

IPA: /reːdn̩/ IPA: [ˈʀeːdətə] IPA: [ɡəˈʀeːdət]

​ wymowa austriacka

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) mówić, powiedzieć

(1.2) rozmawiać, porozmawiać

odmiana:

(1.1) reden (redet), redetete, geredet (haben)

przykłady:

(1.1) Er hat kein Wort geredet. → Nie powiedział ni słowa.

(1.2) Ich habe mit ihm darüber geredet. → Rozmawiałam/Rozmawiałem z nim o tym.

składnia:

kolokacje:

(1.1) über etw./jdn. (Akk.) reden

(1.2) mit etw./jdm. (Dat.) reden

synonimy:

(1.1) sprechen

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Reden n, Rede ż, Gerede n, Redner m, Rednerin ż

przym. rednerisch, redlich

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: reden • abreden • anreden • aufreden • ausreden • bereden • dahinreden • dazwischenreden • durcheinaderreden • einreden • herbeireden • herumreden • hineinreden • hinwegreden • mitreden • nachreden • unterreden • überreden • vorbeireden • wegreden • weiterreden • zerreden • zureden

zobacz też: reden • afterreden • festreden • heißreden • irrereden • kleinreden • schlechtreden • schönreden • starkreden • totreden

źródła: