rattle

rattle (język angielski)

wymowa:

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

czasownik

(1.1) kołatać

(1.2) postukiwać

(1.3) grzechotać

(1.4) brzęczeć

(1.5) szczękać

(1.6) denerwować, zbijać z tropu, irytować, wytrącać z równowagi

rzeczownik

(2.1) kołatka

(2.2) grzechotka

(2.3) kołatanie

(2.4) stukot

(2.5) grzechot, grzechotanie

(2.6) brzęk, brzęczenie

(2.7) szczękanie

odmiana:

przykłady:

(1.1) I hope the rain will soon stop rattling on the roof – I can't concentrate. → Mam nadzieję, że deszcz wkrótce przestanie kołatać na dachu – nie mogę się skupić.

składnia:

kolokacje:

rattlesnake • rattle along

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rattler

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: