Przejdź do zawartości

rataj

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
rataj (1.2)
wymowa:
IPA: [ˈrataj], AS: [ratai ̯]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. (w średniowiecznej Polsce) wolny chłop zobowiązany do pracy na roli właściciela ziemskiego w zamian za pożyczkę i pozwolenie na założenie gospodarstwa na jego ziemi[1]
(1.2) hist. zaw. najemny pracownik w folwarku, pracujący głównie na roli[2]
(1.3) gw. ktoś udzielający rady, pomocy[3]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kmieć
(1.2) oracz
antonimy:
hiperonimy:
(1.1-2) rolnik, wieśniak
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ratajczak ż/mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.3) od rataćratować, nieść pomoc[5]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rataj” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rataj” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rataj” w: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki, M. Arcta Słownik Staropolski, 1920.
  4. 1 2 3 Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Wiedza Powszechna, Warszawa 1997, ISBN 978-83-214-1375-4.
  5. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ratać” w: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki, M. Arcta Słownik Staropolski, 1920.