ragtime

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ragtime (język polski)[edytuj]

ragtime (1.2)
wymowa:
(spolszczona) ‹raktajm›
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) muz. silnie synkopowany styl w jazzie; zob. też ragtime w Wikipedii
(1.2) muz. utwór w ragtimie (1.1)
(1.3) muz. styl fortepianowy polegający na specyficznym wygrywaniu lewą ręką na przemian w dolnym i średnim rejestrze
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rag
przym. ragtimowy, ragtime'owy
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. ragtime[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Adam Wolański, Słownik terminów muzyki rozrywkowej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12966-2, s. 190-191.

ragtime (język angielski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. ragtime
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: