radikal

radikal (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ʀadiˈkaːl]

​ wymowa austriacka

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) radykalny

odmiana:

(1.1)

 

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba	der radikale	die radikale	das radikale	die radikalen
	mieszana	(k)ein radikaler	(k)eine radikale	(k)ein radikales	keine radikalen
	mocna	radikaler	radikale	radikales	radikale
Gen.	słaba	des radikalen	der radikalen	des radikalen	der radikalen
	mieszana	(k)eines radikalen	(k)einer radikalen	(k)eines radikalen	keiner radikalen
	mocna	radikalen	radikaler	radikalen	radikaler
Dat.	słaba	dem radikalen	der radikalen	dem radikalen	den radikalen
	mieszana	(k)einem radikalen	(k)einer radikalen	(k)einem radikalen	keinen radikalen
	mocna	radikalem	radikaler	radikalem	radikalen
Akk.	słaba	den radikalen	die radikale	das radikale	die radikalen
	mieszana	(k)einen radikalen	(k)eine radikale	(k)ein radikales	keine radikalen
	mocna	radikalen	radikale	radikales	radikale

(1.1) st. wyższy radikaler; st. najwyższy radikalsten

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Radikalisieren n, Radikalismus m, Radikalist m, Radikaler m, Radikalistin ż, Radikale ż

czas. radikaliseren

przym. radikalistisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

radikal (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) radykał

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(2.1) chem. rodnik

(2.2) mat. pierwiastek

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) radikalec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. radikalec m, radikalizem m, radikalizacija ż, radikalstvo n, radikalnež m, radikalnost ż

czas. radikalizirati, zradikalizirati

przym. radikalen

przysł. radikalno

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: