radca prawny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

radca prawny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy

(1.1) praw. w Polsce prawnik uprawniony do świadczenia pomocy prawnej organom państwowym, administracji publicznej, podmiotom gospodarczym i osobom fizycznym, z wyłączeniem spraw rodzinnych, opiekuńczych i karnych, oraz do występowania w ich imieniu przed sądami[1]
odmiana:
(1.1) związek zgody,
przykłady:
(1.1) Zawód radcy prawnego jest jednym z zawodów zaufania publicznego i wykonywać może go jedynie osoba, która spełnia wymagania określone w ustawie o radcach prawnych.[2]
(1.1) Moja córka jest radcą prawnym i pracuje w Bydgoszczy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kancelaria / zawód / profesja radcy prawnego • pracować jako radca prawny • być radcą prawnym • okręgowa izba radców prawnych
synonimy:
(1.1) przest. juryskonsult
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) prawnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Określenie „radca prawny” w języku oficjalnym stosowane jest zarówno w stosunku do mężczyzn, jak i kobiet. Termin „radczyni prawna” jest dopuszczalny w języku potocznym[3].
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Kim jest radca prawny?, radcaprawnywielkopolski.pl
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „Radca prawny, radca prawna czy radczyni prawna?” w: Poradnia językowa PWN.