równouprawnienie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

równouprawnienie (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) polit. socjol. równość wobec prawa, możliwość korzystania z jednakowych praw
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zwolennikami równouprawnienia poligamii natomiast zarówno postępowi lewicowcy, którzy w jej zabranianiu widzą "rasistowskie prześladowanie mniejszości", jak i prawicowi liberałowie, którzy podobny zakaz uważają za "niebezpieczną ingerencję państwa w życie prywatne jednostki".[1]
(1.1) […] w 1873 r. pisał, że równouprawnienie Żydów już się dokonało, a z tego faktu mogą wyniknąć korzyści dla kraju z uwagi, jak podkreślono, na pewne cechy tej ludności, np. pracowitość, rzutkość, zapobiegliwość itp. […][2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) równouprawnienie płci / mniejszości • równouprawnienie społeczne
synonimy:
(1.1) egalizacja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. równo + uprawnienie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Rzeczpospolita, nr 12.22, Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Artur Eisenbach, Emancypacja Żydów na ziemiach polskich 1785-1870, Państwowy Instytut Wydawniczy 1988, s. 560