równonoc wiosenna
Wygląd
- wymowa:
- IPA: [ruvˈnɔ̃nɔd͡z vʲjɔˈsɛ̃nːa], AS: [ruvnõnoʒ vʹi ̯osẽ•na], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• udźw. międzywyr.• gemin.• i → j
- ⓘ
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński
- (1.1) astr. moment, w którym promienie słoneczne padają prostopadle na równik i od którego biegun północny będzie bliżej Słońca niż biegun południowy; zob. też równonoc wiosenna w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik równonoc wiosenna równonoce wiosenne dopełniacz równonocy wiosennej równonocy wiosennych celownik równonocy wiosennej równonocom wiosennym biernik równonoc wiosenną równonoce wiosenne narzędnik równonocą wiosenną równonocami wiosennymi miejscownik równonocy wiosennej równonocach wiosennych wołacz równonocy wiosenna równonoce wiosenne
- przykłady:
- (1.1) W chwili gdy na jednej półkuli zachodzi zjawisko równonocy jesiennej, na drugiej jest to moment równonocy wiosennej[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) równonoc jesienna
- hiperonimy:
- (1.1) równonoc, ekwinokcjum
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) vernal equinox, spring equinox
- baskijski: (1.1) udaberriko ekinokzio
- bułgarski: (1.1) пролетно равноденствие n
- czeski: (1.1) jarní rovnodennost ż
- francuski: (1.1) équinoxe vernal m, équinoxe de printemps m
- hiszpański: (1.1) equinoccio de primavera m
- kataloński: (1.1) equinocci de primavera m, equinocci vernal m, punt d’Àries m, punt vernal m
- niemiecki: (1.1) Frühlingsäquinoktium n, Frühlingstagundnachtgleiche ż
- nowogrecki: (1.1) εαρινή ισημερία ż
- rosyjski: (1.1) весеннее равноденствие n
- słowacki: (1.1) jarná rovnodennosť ż
- szwedzki: (1.1) vårdagjämning w
- włoski: (1.1) equinozio di primavera m
- źródła: