pytający

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pytający (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA/pɨ.taˈjɔn.t͡sɨ/
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wyrażający ciekawość, chęć uzyskania informacji[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) ims. przymiotnikowy czynny m od: pytać
odmiana:
(1.1)
(2.1) zob. pytać
przykłady:
(1.1) Towarzyszący Aurelii chłopiec też uniósł głowę i z uwagą przyjrzał się Gabrieli, po czym lekko się skłonił i przeniósł pytające spojrzenie na Aurelię[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) zdanie pytające
synonimy:
antonimy:
(1.1) niepytający
(2.1) niepytający
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. pytająco
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pytający” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Małgorzata Musierowicz, Dziecko piątku, 1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.