putnia

putnia (język polski)

putnia (1.3)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ogrod. pojemnik wykorzystywany przy zbiorze owoców

(1.2) wojsk. jeźdz. skórzane wiadro do pojenia koni kawaleryjskich

(1.3) gw. roln. drewniane wiadro, ceber, naczynie bednarskie do przenoszenia płynów przy pomocy nosidła zwanego koromysłem lub szelkami

(1.4) górn. przeciwwaga w postaci skrzyni wypełnionej kamieniami do zamykania wrót szybu górniczego

(1.5) gw. lwow. wiadro

(1.6) gw. drewniana skrzynia do noszenia na plecach

(1.7) gw. (Bochnia) konewka

odmiana:

(1.1-7)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	putnia	putnie
dopełniacz	putni	putni
celownik	putni	putniom
biernik	putnię	putnie
narzędnik	putnią	putniami
miejscownik	putni	putniach
wołacz	putnio	putnie

przykłady:

(1.1) Winogrona wkładała do putni, którą nosiła na plecach.

(1.3) Antek biegał tam i z powrotem, przynosząc w putni wodę dla owiec.

(1.6) Handlarze przynosili na targ putnie wypełnione wszelkim żelastwem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pojemnik

(1.2) wiadro

(1.3) wiadro

(1.4) skrzynia

(1.5) wiadro

(1.6) skrzynia, nosidło

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. putniarstwo n, putniorz mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wiadro

(1.7) zobacz listę tłumaczeń w haśle: konewka

źródła: