punire

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

punire (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) infinitivus praesentis od: punio
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

punire (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/pu.'ni.re/
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) karać, ukarać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. punibilità ż, punitore m, punizione ż
czas. punirsi
przym. punibile, punitivo, punitore
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. punire < łac. poena
uwagi:
źródła: