pukawka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pukawka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[puˈkafka], AS[pukafka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zabawka dla dzieci, imitacja pistoletu
(1.2) lekcew. lub żart. broń palna
(1.3) gw. (Bukowina) zatrzask[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) spluwa
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pukanie n, puk mrz
czas. pukać ndk.
wykrz. puk, puk-puk
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. pukać + -awka
(1.2) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: broń palna
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zatrzask
źródła:
  1. Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 183; dostęp: 26 listopada 2018.