pucować

pucować (język polski)

wymowa:

IPA: [puˈʦ̑ɔvaʨ̑], AS: [pucovać]

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) starannie czyścić gładką powierznię, taką którą da się doprowadzić do połysku

(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) czyścić

(1.3) gw. więz. nie przyznawać się do czegoś, blagować

czasownik zwrotny niedokonany

(2.1) daw. gw. więz. tłumaczyć się

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		pucować
czas teraźniejszy		pucuję	pucujesz	pucuje	pucujemy	pucujecie	pucują
czas przeszły	m	pucowałem	pucowałeś	pucował	pucowaliśmy	pucowaliście	pucowali
	ż	pucowałam	pucowałaś	pucowała	pucowałyśmy	pucowałyście	pucowały
	n	pucowałom	pucowałoś	pucowało
tryb rozkazujący		niech pucuję	pucuj	niech pucuje	pucujmy	pucujcie	niech pucują
pozostałe formy czas przyszły m będę pucował, będę pucować będziesz pucował, będziesz pucować będzie pucował, będzie pucować będziemy pucowali, będziemy pucować będziecie pucowali, będziecie pucować będą pucowali, będą pucować ż będę pucowała, będę pucować będziesz pucowała, będziesz pucować będzie pucowała, będzie pucować będziemy pucowały, będziemy pucować będziecie pucowały, będziecie pucować będą pucowały, będą pucować n będę pucowało, będę pucować będziesz pucowało, będziesz pucować będzie pucowało, będzie pucować czas zaprzeszły m pucowałem był pucowałeś był pucował był pucowaliśmy byli pucowaliście byli pucowali byli ż pucowałam była pucowałaś była pucowała była pucowałyśmy były pucowałyście były pucowały były n pucowałom było pucowałoś było pucowało było forma bezosobowa czasu przeszłego pucowano tryb przypuszczający m pucowałbym, byłbym pucował pucowałbyś, byłbyś pucował pucowałby, byłby pucował pucowalibyśmy, bylibyśmy pucowali pucowalibyście, bylibyście pucowali pucowaliby, byliby pucowali ż pucowałabym, byłabym pucowała pucowałabyś, byłabyś pucowała pucowałaby, byłaby pucowała pucowałybyśmy, byłybyśmy pucowały pucowałybyście, byłybyście pucowały pucowałyby, byłyby pucowały n pucowałobym, byłobym pucowało pucowałobyś, byłobyś pucowało pucowałoby, byłoby pucowało imiesłów przymiotnikowy czynny m pucujący, niepucujący ż pucująca, niepucująca pucujące, niepucujące n pucujące, niepucujące imiesłów przymiotnikowy bierny m pucowany, niepucowany pucowani, niepucowani ż pucowana, niepucowana pucowane, niepucowane n pucowane, niepucowane imiesłów przysłówkowy współczesny pucując, nie pucując rzeczownik odczasownikowy pucowanie, niepucowanie

przykłady:

(1.1) - Miss Ward przyjedzie jutro? - upewniał się wycierając salaterkę, chuchając na szkło i pucując do połysku.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pucować buty / lustro / wannę / auto, pucować na błysk / glanc, pucować do połysku, pucować mankietem / rękawem

synonimy:

(1.1) polerować, szorować

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) czyścić

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pucowanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. putzen → czyścić, sprzątać

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: czyścić

• angielski: (1.1) polish, shine, scrub
• hiszpański: (1.1) lustrar, pulir, abrillantar
• nowogrecki: (1.1) στιλβώνω, γυαλίζω, λουστράρω
• rosyjski: (1.1) надраивать, начищать, тщательно чистить
• szwedzki: (1.1) putsa, polera

źródła: