psycholog
psycholog (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) psych. specjalista w dziedzinie psychologii
- (1.2) środ. karc. długo namyślający się gracz
rzeczownik, rodzaj żeński
- (2.1) psych. specjalistka w dziedzinie psychologii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik psycholog psycholodzy / psychologowie dopełniacz psychologa psychologów celownik psychologowi psychologom biernik psychologa psychologów narzędnik psychologiem psychologami miejscownik psychologu psychologach wołacz psychologu psycholodzy / psychologowie - (2.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik psycholog psycholog dopełniacz psycholog psycholog celownik psycholog psycholog biernik psycholog psycholog narzędnik psycholog psycholog miejscownik psycholog psycholog wołacz psycholog psycholog
- przykłady:
- (1.1) Udałem się do psychologa po poradę.
- (1.1) Psychologa widziałem dwa razy, bo był na pół etatu na sto osób.
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) psychiatra
- (2.1) pot. psycholożka
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) specjalista
- hiponimy:
- (1.1) behawiorysta, freudysta, psychoanalityk
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. psychologia ż
- forma żeńska psycholożka ż
- przym. psychologiczny
- przysł. psychologicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) psychologist
- arabski: (1.1) عالم النفس
- baskijski: (1.1) psikologo; (2.1) psikologo
- białoruski: (1.1) псіхолаг m
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) псыхоляг m
- czeski: (1.1) psycholog m; (2.1) psycholožka ż
- duński: (1.1) psykolog w
- francuski: (1.1) psychologue m
- hebrajski: (1.1) פסיכולוג m (psicholog)
- hiszpański: (1.1) psicólogo m, sicólogo m; (2.1) psicóloga ż
- holenderski: (1.1) psycholoog m; (2.1) psychologe ż
- islandzki: (1.1) sálfræðingur m
- jidysz: (1.1) פּסיכאָלאָג m (psicholog)
- kaszubski: (1.1) psychòlog m
- kataloński: (1.1) psicòleg m; (2.1) psicòloga ż
- luksemburski: (1.1) Psycholog m
- łotewski: (1.1) psihologs m; (2.1) psiholoģe ż
- niemiecki: (1.1) Psychologe m; (2.1) Psychologin ż
- nowogrecki: (1.1) ψυχολόγος m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) психолог m
- szwedzki: (1.1) psykolog w
- turecki: (1.1) psikolog, ruhbilimci
- ukraiński: (1.1) психолог m
- węgierski: (1.1) pszichológus; (2.1) pszichológus
- włoski: (1.1) psicologo
- źródła:
psycholog (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) psycholog (mężczyzna)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik psycholog psychologové dopełniacz psychologa psychologů celownik psychologovi / psychologu psychologům biernik psychologa psychology wołacz psychologu psychologové miejscownik psychologovi / psychologu psycholozích narzędnik psychologem psychology
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. psychologie ż, psycholožka ż
- przym. psychologický
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: