psiarz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

psiarz (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pʲɕaʃ], AS[pʹśaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. służebny zajmujący się hodowlą i tresurą psów na potrzeby monarchy w średniowieczu
(1.2) pot. posp. miłośnik psów
(1.3) pot. posp. właściciel psa
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) psarz, psar
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. arcypies mzw, psiur mzw, psar mos, psioczenie n, psiara ż, pies m, psowate nmos lm, psiarnia ż, psica ż, psiątko n, psina ż, piesek m, psiaczek m, psinka ż, pieseczek m, psiak m, psisko n
przym. psi, psowaty, pieski
przysł. psio
czas. psioczyć
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pies + -arz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „psiarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.