pseudohodowca

pseudohodowca (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpsɛwdɔxɔˈdɔfʦ̑a], AS: [pseu̯doχodofca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• u → ł • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba prowadząca pseudohodowlę; osoba rozmnażająca nierodowodowe psy lub koty w niewłaściwy sposób i bez należytej wiedzy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pseudohodowca	pseudohodowcy
dopełniacz	pseudohodowcy	pseudohodowców
celownik	pseudohodowcy	pseudohodowcom
biernik	pseudohodowcę	pseudohodowców
narzędnik	pseudohodowcą	pseudohodowcami
miejscownik	pseudohodowcy	pseudohodowcach
wołacz	pseudohodowco	pseudohodowcy

przykłady:

(1.1) Pseudohodowcą nazywamy każdą osobę doprowadzającą do rozrodu psów bez rodowodu w celach zarobkowych. Osoby takie bardzo często traktują zwierzęta jak towar, a rozmnażanie ich jak świetny sposób na business.

(1.1) Niestety, polskie prawo nie zabrania rozmnażania nierodowodowych zwierząt dla zysku. Jedynym sposobem powstrzymania pseudohodowców jest zmniejszenie popytu na ich działalność.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pseudohodowla ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. pseudo- + hodowca

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: