przyrodolecznictwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przyrodolecznictwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) med. leczenie bodźcami przyrodniczymi, takimi jak powietrze, woda, słońce czy ruch[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikprzyrodolecznictwoprzyrodolecznictwa
dopełniaczprzyrodolecznictwaprzyrodolecznictw
celownikprzyrodolecznictwuprzyrodolecznictwom
biernikprzyrodolecznictwoprzyrodolecznictwa
narzędnikprzyrodolecznictwemprzyrodolecznictwami
miejscownikprzyrodolecznictwieprzyrodolecznictwach
wołaczprzyrodolecznictwoprzyrodolecznictwa
przykłady:
(1.1) Profesor był pionierem przyrodolecznictwa i geriatrii w Polsce.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przyrodoleczniczość ż
przym. przyrodoleczniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. przyroda + -o- + lecznictwo
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „przyrodolecznictwo” w: Encyklopedia PWN Online, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=przyrodolecznictwo&oldid=7411199”