przybornik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przybornik (język polski)[edytuj]

przybornik (1.1) kreślarski
wymowa:
IPA[pʃɨˈbɔrʲɲik], AS[pšyborʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) komplet przyborów[1]
(1.2) pojemnik na przybory
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Zainspirowana ostatnią wizytą w sklepie postanowiłam wykonać swój przybornik na sztućce.
składnia:
kolokacje:
(1.1) przybornik szkolny / biurowy / krawiecki / kreślarski
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przybór m
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. przybór + -nik
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „przybornik” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.