przewoźnik

przewoźnik (język polski)

wymowa:

IPA: [pʃɛˈvɔʑɲik], AS: [pševoźńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek trudniący się przewozem

(1.2) przedsiębiorstwo trudniące się przewozem

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przewoźnik	przewoźnicy
dopełniacz	przewoźnika	przewoźników
celownik	przewoźnikowi	przewoźnikom
biernik	przewoźnika	przewoźników
narzędnik	przewoźnikiem	przewoźnikami
miejscownik	przewoźniku	przewoźnikach
wołacz	przewoźniku	przewoźnicy

przykłady:

(1.1) Przewoźnicy podejrzewali, że to szlachcic przebrany, ale nie śmieli go zatrzymać, bo słyszeli także, że książęce wojska niedaleko.

(1.2) Polski przewoźnik powiększył swoją flotę o 20 nowych samolotów.

(1.2) Prezes UTK nałożył kary finansowe na przewoźników kolejowych.

(1.2) Zgodnie z przepisami, kabotaż na obszarze UE może wykonywać każdy przewoźnik, który posiada licencję wspólnotową.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przewoźnictwo n, przewóz m, przewozówka ż, przewoźność ż, przewożenie n, przewoziny nmos, przewoźne n, przewiezienie n, wożenie n, wiezienie n, poprzewożenie n

forma żeńska przewoźniczka ż

czas. przewozić ndk., przewieźć dk., wozić ndk., wieźć dk., poprzewozić dk.

przym. przewoźniczy, przewoźny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) drogowy haulier; lotniczy carrier; łodzią boatman, waterman; promowy ferryman
• bułgarski: (1.1) превозвач m; (1.2) превозвач m
• chorwacki: (1.1) prevoznik m
• czeski: (1.1) dopravce m
• francuski: (1.1) batelier m
• hiszpański: (1.1) transportista m
• interlingua: (1.1) łodzią barchero
• litewski: (1.1) pervežėjas m; vežėjas m; vežiotojas m; promowy keltininkas m
• niemiecki: (1.1) Fuhrunternehmer m; na promie Fährmann m
• rosyjski: (1.1) перевозчик m
• serbski: (1.1) превозник (prevoznik) m
• włoski: (1.2) autotrasportatore m (samochodowy), vettore m

źródła: